3 Haziran 2011 Cuma

Pikaçu olma dürtüsü..

İnsan canı,  evinde sakince ütü yapar ve keyifle "Prince Alec" dinlerken, yani durup duruken, kendini öldürmek ister mi?
İster..
Nasıl bir deliliktir, insanın kendine kastı olması.. Anlamıyorum..
Sen anlamıyorsan, biz nasıl anlayalım demeyin..
Kendimi bi anlasam zaten, RTE'yi bile devirirdim..

Bu manasız, kabullenmesi zor, dillendirmesi utanç verici, tuhaf bir dürtü..
Ortada bir durum yokken, cam kenarında gömlekler kurumuş mu diye bakarken, Pikaçu'ya özenen 3 yaşındaki çocuk gibi kendini pencereden atası gelmesi insanın hiç kabul edilebilir bir ruh hali değil..
Üstelik bu aptal dürtünün saçmalığının farkında olup, kendine kızmak, hatta kendinden tiksinmek, ve güçsüzlüğünle dalga geçebilmek de ayrı bir kıyamet alameti olsa gerek..

Bi tarafım kalk gidelim diyor, diğer taraf bok yeme otur diye cevap veriyor anlayacağınız..

2-3 aydır var bu.. Alıştım.. Geçer birazdan, merak etmeyin..

1 yorum:

  1. bazen ölürsün..
    bazen ölemezsin..
    bazen bütün koşullar uygunken bile ölemezsin..
    bazen kendinden uzaklaşmak ister insan..
    bazen gidersin sırf dönebilmek için..
    bazen ağlarsın baya..
    bazen ağlıyamıyorsun baya baya..

    alıntı..

    YanıtlaSil