2 Haziran 2011 Perşembe

Yeni Başlayanlar için depresyon..

Ben bugün doktora gittim..

House kadar olmasa da, cabrio arabasıyla ve at kuyruğu yaptığı uzun saçlarıyla oldukça karizmatik olan; 2. karısını da boşayıp 3.nün peşine düşen Uzman Nörolog'um dedi ki, "Depresyondasın!"...

Aman ne büyük haber! Girdim gireli çıkamadım ki zaten..

Psikiyatr'ları hele ki psikologları terk edeli çok oldu.. Artık direk beyinden giriyorum meseleye, nöroloji servisinde alıyorum soluğu..

Aslında herşey geçen Eylül'de başladı..

Mutsuzdum..
Bu da yeni bir haber değil benim için.. Kendimi mutsuz etmeyi o kadar iyi biliyorum ki, profesyonel olduğum söylenebilir..
Hatta mutsuz olmayı, mutlu olmaya tercih etmem bile söz konusu edilebilir.. Zaten burada var bir anormallik..
Belki sizin hayatınızdakinden çok daha küçük sorunlarım vardı, ama boyumun kısa olmasından mıdır nedir,  ben bunları taşıyamadım..
Hepsi gelip göğsüme oturdu, nefes darlığı çektiğimi sandım..
Tabi ki aldım soluğu yine hastanede, göğüs hastalıkları uzmanı "psikolojik" dedi, ciğerlerim sigara içtiğime inanılmayacak kadar sağlammış!.. bak sen! sigaraya devam o zaman.. Eh! depresyon da röntgenlerde çıkmıyor malum!

İçimdeki bu kurt, bir gece ağlama krizi ve sonrasında gelen nefes kesilmeleriyle bir "sinir krizi" olarak çıktı ortaya.. O beni yer bitirirken, acilde popodan yediğim bir diazem ile çıktığı yere geri kaçtı kurtçuk..

Ardından gelen poşet poşet antidepresanlar.. Sadece reçete yazan psikiyatrlar ve mal mal suratıma bakıp "e sen kendini gayet iyi çözmişsin zaten" diyen psikologlar..

Uzun bir macera başladı anlayacağınız..

Hepsini kademe kademe anlatacağım.. Merak etmeyin.. Sırayla.. :)

cez..

1 yorum:

  1. Başına gelenleri sevmesem de, fikri sevdim. Takipteyim, ben de kendimi test ederim hem bu süreçte, kendimi depresyonun kıyılarına sürükleniyor gibi hissediyorum da birazcık. Belki yanılıyorumdur, belki de iyi dinlemişimdir kendimi.

    Mutluluğu yeniden yakalamak dileğiyle...

    YanıtlaSil